In 1937 verbleef Auk Reindersma , mijn moeder, een tijd in Zwitserland.
Het begin
Mijn moeder Auk Reindersma werd geboren in Den Haag in 1912. Aukjen Heilke was haar volledige naam. Haar ouders, Willem Reindersma en Lefferdina Süthoff waren geboren in het noordoosten van Nederland. Regio Friesland en Groningen.
Beide ouders hadden onderwijsopleidingen gedaan en vader Willem is daarna gaan studeren. Willem en Lefferdina zijn in 1906 getrouwd. In 1911 is Auk’s oudere broer Reinder geboren. In 1919 werd er nog een broer geboren, Rob.
Aukjes vader Willem was in de tijd van haar geboorte directeur van de H.B.S. afdeling en plaatsvervangend rector van het Nederlandsch Lyceum in Den Haag.
De familie Reindersma woonde naast het lyceum en toen Aukje de leeftijd voor de middelbare school had bereikt bezocht ze het gymnasium van het Nederlandsch lyceum en haalde haar eindexamen in 1932.
Na de middelbare school ging ze theologie studeren in Leiden. In 1936 haalde ze haar kandidaatsexamen en stopte met de studie theologie.
Zwitserland
Het vervolg van dit verhaal vertel ik aan de hand van een aantal brieven die ik via een familielid in handen kreeg.
Het zijn brieven van mijn moeder Aukje Reindersma, die zij in het najaar van 1937 schreef vanuit Zwitserland. Na haar studie is zij daar naartoe gegaan en is zij gaan werken in een tehuis voor ‘gevallen meisjes’. Ze begeleidde de meisjes, samen met anderen en ze deed het een en ander aan de administratie.
Één brief is geschreven aan haar broer Rein, die op dat moment in Engeland verbleef in verband met militaire verplichtingen. De andere brief was aan haar ouders gericht, die natuurlijk in Den Haag verkeerden. Óók is er nog een briefkaart aan haar moeder, die Auk op 6 oktober schreef.
Ze beschrijft in die brieven de plek waar het tehuis zich bevond. Het huis stond op de oevers van het Lac de Neuchatel en de plaats heette Marin-Epagnier. Het huis had de naam ‘Bellevue’, dus het zal wel een prachtig uitzicht gehad hebben.
Aukje werkte in dat huis, maar ze woonde er niet. Ze was in huis bij mensen, die in een klein plaatsje in de omgeving woonden. Dat plaatsje heette St. Blaise. Ook dát lag aan het lac de Neuchatel en ze kon met een tram naar en van het tehuis reizen.
In de brieven vertelt ze iets over de meisjes die in het tehuis waren opgenomen. Sommigen van hen hadden in de prostitutie gezeten of zaten er nog in. Anderen hadden gestolen of andere misstappen begaan. Voor zover ik uit de brieven kon opmaken bestond de begeleiding eruit dat het de bedoeling was dat de meisje op een gegeven moment weer op een acceptabele wijze in de maatschappij zouden kunnen functioneren.
Er zijn meisjes bij die wel eens weglopen. Zij worden altijd wel weer teruggevonden, soms meteen, soms na een paar dagen en worden dan zwaar gestraft. In de brieven heeft mijn moeder het zelfs over een cachot, ze vertelt er wel bij dat ze dat cachot nog nooit gezien heeft.
Hoe het daar was
Mijn moeder schrijft dat het werk haar goed bevalt en dat ze het heel goed kan vinden met de directrice van het tehuis, die ze heel charmant, knap en elegant vindt. Ze houdt ellenlange interessante gesprekken met haar. Ook schrijft ze dat ze heel blij is dat ze niet terecht is gekomen bij een of andere oude juffrouw met vorige eeuwse ideeën. Daar had ze het niet bij kunnen uithouden schrijft ze.
Ze schrijft ook over de familie waar ze in huis is in St. Blaise, dat zijn hele aardige mensen.
Kortom, als je dat allemaal zo leest had ze een hele leuke tijd daar!
Skiën
In de brieven en op de kaart heeft mijn moeder het er ook over dat ze zal gaan skiën daar in de buurt. Haar moeder heeft namelijk beloofd om haar skipak op te sturen.
En wat blijkt het geval? Zoals ik later in andere bronnen heb gevonden ging de skireis in het begin van 1938 naar Melano. Een dorp in het zuiden van Zwitserland, heel dicht bij de Italiaanse grens. In dat dorp woonden Queen en Jappe Bakker-Buurman van Vreeden. Queen was een zus van Sam’s moeder en Sam was daar op bezoek, ik ga er vanuit dat ook hij daar was om te skiën. Daar hebben ze elkaar leren kennen en daar is de relatie begonnen.
Over Tante Queen heb ik een blog geschreven op deze website: Carolina Daniella Christina Buurman van Vreeden, zus van mijn grootmoeder
Tenslotte
De brief aan haar ouders heeft ze getypt. Ze heeft van haar moeder een cursus Schoevers toegestuurd gekregen, een typemachine gehuurd en is dus typen aan het leren, zodat ze de administratie van het tehuis op een later tijdstip op de typemachine kan doen.
Het is echt ontzettend leuk om uit deze brieven zulke direkte informatie van en over mijn moeder te lezen!
Ons soort mensen 