Verhaal over twee familievakanties in een huisjespark in Oisterwijk
Op 27 november 2015 werd mijn jongste broer 60 jaar.…. ik zocht naar een leuke foto uit onze jeugd om hem te feliciteren en ik kwam terecht bij een stel foto’s van 2 vakanties in Oisterwijk. Daar gingen wij met onze ouders eind jaren 50 twee keer heen. Het vakantiepark heette de Rosep en bestond uit huisjes die in het bos stonden.
Ik zelf was toen zo rond de tien jaar en Guus, mijn jongste broer was een jaar of twee/drie.
Naast dat kleine broertje, acht jaar jonger dan ik, had en heb ik nog twee oudere broers en een oudere zus. Mijn zus was nog geen twee jaar ouder dan ik, maar toch werden mijn kleine broertje en ik tot ‘de kleintjes’ gerekend. Een klein traumaatje uit mijn jeugd. Een traumaatje dat ondertussen gelukkig geheel verwerkt is, want mijn broer en ik kunnen het prima vinden samen.
Mijn oudste broer was al heel jong heel erg in de weer met fotograferen. Hij was op jonge leeftijd al helemaal zeker van zijn toekomstig beroep. Hij wilde fotograaf worden en zo geschiedde. Vandaar dat wij van ons gezin véél en leuke foto’s hebben.
Met behulp van een paar foto’s van die vakanties in Oisterwijk zet ik wat herinneringen op een rij.
Mijn vader had in die tijd een Fiat, model Multipla, die auto zag eruit of hij altijd achteruit reed.
Mijn moeder vond het vreselijk dat er helemaal geen neus op die auto zat.
Guus mocht de auto wassen voordat we vertrokken. Dat vond hij als klein jongetje nog heel spannend en leuk.
Het huisje was klein, maar stond prachtig verscholen tussen de bomen. Ieder huisje had een naam en een eigen totempaal.
Tijdens het eerste verblijf in de Rosep ben ik uit een boom gevallen en bracht ik die vakantie voor een deel buiten op een stretcher door, omdat ik niet kon lopen. Mijn zus was zo aardig om zo nu en dan naast mij te komen zitten om mij gezelschap te houden.
De totempaal is te zien op de foto, helaas de naam niet. Die komt ook niet terug in mijn herinnering.
Het huisje had buiten op het terras een open haard.
Die werd als het donker werd aangestoken en ik vond het een spannend gebeuren zo vlak voordat je naar bed ging. In pyjama zit ik mij op één van de foto’s lekker te warmen voor het vuur.
Toen wij weer naar huis zouden gaan was ik nog niet geheel hersteld van de val en hoefde niet mee te helpen met opruimen. Mijn taak was het mijn kleine broertje voor te lezen. 
Dat vond ik helemaal geen straf, dat deed ik graag. Ik was altijd de grote voorleesster thuis. Het huishoudelijk werk werd mij niet zo toevertrouwd, men vond mij daar te slordig en onzorgvuldig voor. Overigens vond ik dat helemaal niet zo erg. Dat was helemaal geen traumaatje. Ik hield me liever bezig met voorlezen dan met schoonmaken.
Mijn fotograferende broer deed aan tabletop fotografie en voor de tweede vakantie in Oisterwijk maakte hij een mooie beginfoto.
De Fiat Multipla is dan nog steeds in mijn vaders bezit en wij zien hem hier staan voor ons huis in Haarlem, we gaan bijna vertrekken en mijn tweede broer Bram gaat ook mee.
De volgende foto’s laten een paar ‘vakantiemomentjes’ zien.
Mijn vader en moeder relaxend op de stretcher.
Mijn moeder ligt heerlijk te lezen en mijn vader is aan het handwerken. Dat deed hij veel en graag, hij was ermee begonnen toen hij vrij jong was. Hij hadtoen geelzucht en een hele tijd bedlegerig.
Een bezoek aan een kerk,
een mooi ven in de buurt van het vakantiepark,
een bezoek aan de Efteling
en een picknick. Mijn moeder draagt daar een hoedje bij. Hoedjes droegen mevrouwen in die tijd eigenlijk bij elke gelegenheid. Ik ben intens gelukkig dat ‘die traditie’ tot de verleden tijd is gaan behoren.
In de buurt van het vakantiepark was een boerderij, misschien was het wel zo dat die boerderij onderdeel van het vakantiepark was, dat weet ik niet meer. Wij kwamen daar regelmatig.
Mijn kleine broertje Guus mocht de biggetjes voeren en mijn grote broer Bram mocht op de tractor rijden.Al schrijvend komt die tijd weer terug…. leuk om er weer even aan terug te denken!
Ons soort mensen 
Leuke foto’s