DE DOOPJURK.

Mijn ouders hadden een prachtige lange doopjurk in hun bezit.
Helaas heb ik geen idee waar die doopjurk vandaan kwam. Kwam hij uit het familiebezit van mijn vader, kwam hij uit het familiebezit van mijn moeder? Hadden ze hem zelf op de kop getikt? Dat is een familiegeheim dat ik niet heb kunnen ontrafelen. Niet erg…. mooi en lang was de jurk wel, met heel veel kant.
Omdat wij pas in 1954 allemaal samen als gezin katholiek gedoopt werden hebben mijn oudere broers, mijn zus en ik die jurk nooit gedragen. In 1955 kwam er nog een broertje bij, Guus, hij kreeg de eer om die mooie doopjurk als eerste in ons gezin te dragen.

In 1969, 14 jaar later, kwam het eerste kleinkind van mijn ouders ter wereld, Marleen. Zij was de dochter en het oudste kind van hun oudste zoon Sam. Een hele gebeurtenis in de familie. Toen zij geboren werd spoedde ik mij gezwind naar het ziekenhuis in Leiden waar dit wonder had plaatsgevonden. De ouders van dit wondertje, mijn broer Sam en zijn vrouw, woonden destijds in Warmond.
Enige tijd later kreeg ook Marleen de mooie doopjurk aan en daarmee waren het laatste kind van mijn ouders, mijn jongste broer Guus en hun eerste kleinkind de twee gelukkigen in de familie die deze antieke doopjurk hebben mogen dragen.
Een kleine anekdote over de doopjurk, moeder Marjon, de moeder van Marleen, is tijdens de doopfestiviteiten wat wild te werk gegaan en dat veroorzaakte een scheur in de jurk. Al die jaren heeft zij deze faux pas geheim gehouden en voor het schrijven van dit kleine verhaal mocht het dan toch eindelijk onthuld worden.
Nadat Marleen de jurk gedragen heeft, heeft geen van de kleinkinderen dit antieke kleingstuk nog gedragen. Waar het gebleven is? Ik weet het niet.
Guus, de jongste van de familie scheelt 14 jaar met zijn oudste broer Sam. Marleen, het eerste kleinkind in de familie scheelt 14 jaar met haar oom, de jongste van het gezin van haar vader.
Ik ben geen aanhanger van de theorie dat er geen toeval bestaat en dat deze reeks een bedoeling zou hebben, maar leuk is het wel.
Het is een mooie opeenvolging van gebeurtenissen in een tijdspanne van 28 jaar, die ik het beschrijven waard vind.

Mijn ouders met eerste kleinkind Marleen. 1969

Nog twee foto’s als toegift.
Ook mijn zus en ik hebben ons, tijdens onze katholieke jeugd in kledij gestoken die met een katholiek ritueel te maken had… de eerst H. communie jurk. Een jaar na elkaar, dus we konden dezelfde gebruiken.
Toen mijn eigen communiefeest achter de rug was, was de communiejurk besmeurd met moddervlekken en er zat een scheur in de zoom. Ik had nogal wild in de tuin gespeeld en was per ongeluk op de zoom gaan staan. Dus óók die jurk kwam, net als de doopjurk niet ongeschonden uit de strijd. Gelukkig hoefde de jurk daarna niet nog eens gebruikt te worden want de dochters waren op.