Deze serie verhalen gaat over Lenie en over mij. Lenie is een vriendin die ik al bijna een halve eeuw ken. De kennismaking vond plaats in 1972 op de badmintonclub Duinwijck in Haarlem. Ik woonde destijds in Haarlem en Lenie woonde in Driehuis.
Sinds 1969 was ik jeugdbibliothecaris in Haarlem en had daarvoor in Amsterdam de bibliotheekschool doorlopen. Lenie was op dat moment recentelijk afgestudeerd aan de kweekschool in Haarlem en gaf les aan een lagere school in Heemskerk.
De kennismaking op de badmintonclub beviel wel goed en resulteerde hetzelfde jaar al in een reisje naar Parijs.
Dat was gezellig en er kwamen meer reisjes en het werd een vriendschap.
Over die vriendschap gaan de verhalen. Natuurlijk, wij hadden ieder een eigen leven en soms zagen wij elkaar een tijdje niet. Ik vertrok uit Haarlem en Lenie woont ook al lang niet meer in Driehuis. Maar dat heeft er niet toe geleid dat de vriendschap opgehouden is, of vervaagd. Integendeel… in 2012 vierden wij, het zal je niet verbazen ons 40 jarig vriendschapsjubileum in Parijs.
Naast al die prachtige vakanties ook veel uitjes en afspraken in eigen land. Koffiedrinken, een lunch, lekker avondeten en altijd is er van alles te bespreken en nemen wij de wereld door, enige glazen witte wijn hebben wij nodig om de problemen op te lossen en daarna gaan wij weer helemaal opgekikkerd weer huiswaarts en laten het tegenwoordig niet al te lang duren voor we de onze eigen wereld en die daarbuiten weer gaan bespreken.
Per blog zullen er een aantal vakanties en uitstapjes de revue passeren. In woorden, maar ook vooral in foto’s.
De hoeveelheid blogs kan ik nu nog niet vaststellen… ik ga gewoon door alle jaren heen en zoals gezegd, over het ene jaar is meer te vertellen dan over het andere en over de ene vakantie is óók veel meer te vertellen dan over de andere.
Dan volgt nu: Deel 1, van 1972 – 1975.
Deel 2:
Deel 3:
Ons soort mensen 